Aveline: van twijfelende werkzoekende tot overtuigde vrijwilliger

“Ik had eigenlijk een vooroordeel tegen vrijwilligers,” vertelt Aveline (75) met een glimlach. “Toen ik werk zocht, vond ik dat vrijwilligers het werk van betaalde krachten inpikten. Maar ik kwam in een nieuwe levensfase en merkte dat vrijwilligerswerk niet alleen noodzakelijk is, het doet ook echt veel deugd.”

Aveline woont in de buurt van het vroegere hoofdkwartier van de Brusselse sociale organisatie Bij Ons-Chez Nous en werkte jarenlang als maatschappelijk werkster voor de overheid. Na haar pensioen viel de dagelijkse structuur weg, en dat voelde ze. Toen ze op een dag een affiche zag: "Vrijwilligers gezocht om mee te koken", begon voor haar een nieuw hoofdstuk.

Voeding voor de buurt

“Ik begon als vrijwilliger bij Cultureghem, een organisatie voor solidariteit in Brussel, die onder meer voedseloverschotten van de markt aan Clémenceau gebruikt om warme maaltijden aan te bieden. De sfeer was fantastisch, vooral omwille van de vele jonge vrijwilligers. Ik hielp daar één à twee keer per week met koken.” Maar na verloop van tijd liep de samenwerking spaak. “De verwachtingen lagen niet helemaal op één lijn.”

Aveline besloot zich daarna aan te sluiten bij de vzw Bij Ons en helpt sindsdien elke vrijdag met het klaarmaken van voedselpakketten. “We begonnen ooit met 15 tot 20 pakketten per week. Nu zijn dat er meer dan 30. We verdelen groenten, rijst, conserven en vlees – waarbij we ook rekening houden met voorkeuren, zoals mensen die geen varkensvlees eten. We hebben hier een heel goed team en respecteren elkaar.”

“Vrijwilligerswerk doe ik ook voor mezelf”

Wat maakt volgens Aveline een goede vrijwilliger? Daarover moet ze niet lang nadenken. “Een goed karakter, medeleven en geduld. Je moet je eigen problemen even aan de kant kunnen zetten. Als iemand uitvalt tegen je, is het belangrijk om te beseffen dat die persoon het moeilijk heeft en – gezien de doelgroep van Chez Nous - misschien zelfs op straat heeft geslapen. Wie op straat leeft, verliest zijn evenwicht. Je moet alert zijn, je spullen beschermen, je mist persoonlijke verzorging ... De straat maakt mensen kwetsbaar. Daarom is het zo belangrijk dat er plekken zijn zoals deze.

Dat betekent natuurlijk niet dat je je moet laten behandelen als voetveeg; ook jij verdient respect. Je blijft wel iemand die helpt.”

Vrijwilligerswerk is voor Aveline niet alleen een manier om anderen te helpen, maar ook een persoonlijke bron van voldoening. “Ik doe dit ook voor mezelf; ik voel me nuttig en heb een doel op vrijdag. Mijn zoon grapt soms dat ik beter mijn huis zou opruimen in plaats van vrijwilligerswerk te doen, maar eigenlijk is hij wel blij. Hij weet dat dit goed is voor mij.”

Wil jij ook iets betekenen voor anderen? Word vrijwilliger of steun de Voedselbanken met een gift. Samen maken we het verschil!